Umowy na dostawy prądu zawierane są na czas oznaczony

Przepisy zawarte w art. 142 ustawy – Prawo zamówień publicznych przewidują, że umowę w sprawie zamówienia publicznego zawiera się na czas oznaczony. Jednocześnie ustawa ta dopuszcza kilka wyjątków od generalnego zakazu zawierania umów na czas nieoznaczony. Zgodnie z jej art. 143 ust. 1, na czas nieoznaczony może być zawierana umowa, której przedmiotem są dostawy wody za pomocą sieci wodno-kanalizacyjnej lub odprowadzanie ścieków do takiej sieci, gazu z sieci gazowej, ciepła z sieci ciepłowniczej oraz licencji na oprogramowanie komputerowe.

W obecnym stanie prawnym przepisy wspomnianego art. 143 ust. 1 ustawy nie dopuszczają możliwości zawarcia na czas nieoznaczony umowy, której przedmiotem byłyby dostawy energii elektrycznej z sieci elektroenergetycznej. Zatem umowy, których przedmiotem są dostawy energii elektrycznej, powinny być zawierane na czas określony, nie dłuższy niż cztery lata. W przypadku zamiaru zawarcia takiej umowy na inny okres, zamawiający może jedynie skorzystać z możliwości wynikającej z art. 142 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zamawiający może zawrzeć umowę, której przedmiotem są świadczenia okresowe lub ciągłe, na okres dłuższy niż cztery lata, jeżeli wykonanie zamówienia w dłuższym okresie spowoduje oszczędności kosztów realizacji zamówienia w stosunku do okresu czteroletniego lub jest to uzasadnione zdolnościami płatniczymi zamawiającego lub zakresem planowanych nakładów i okresem niezbędnym do ich spłaty. Zamawiający powinien jednak wykazać spełnienie tych przesłanek. Ponadto należy wskazać, że na czas nieoznaczony może być również zawarta umowa, której przedmiotem są usługi przesyłowe lub dystrybucyjne energii elektrycznej lub gazu ziemnego. Dotyczy to jednak nie dostaw, a usługi przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej lub gazu.