Zaliczka nie powinna przewyższać przewidywanej opłaty

Zgodnie z art. 7 ust. 8a tej ustawy – Prawo energetyczne, podmiot ubiegający się o przyłączenie źródła do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym wyższym niż 1 kV, ma obowiązek zapłaty zaliczki na poczet opłaty za przyłączenie do sieci. Zaliczkę należy uiścić w wysokości 30 zł za każdy kilowat mocy przyłączeniowej określonej we wniosku o określenie warunków przyłączenia. Wysokość zaliczki nie może przewyższać wysokości przewidywanej opłaty za przyłączenie. Nie może też być wyższa niż 3 mln zł. Gdy wysokość zaliczki przekroczy wysokość opłaty za przyłączenie do sieci, to różnica podlega zwrotowi wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wniesienia zaliczki.

Zaliczkę należy zapłacić w ciągu 14 dni od złożenia wniosku o określenie warunków przyłączenia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Gdy przedsiębiorstwo energetyczne odmówi wydania warunków przyłączenia lub zawarcia umowy o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej z powodu braku warunków technicznych lub ekonomicznych, to jest zobowiązane niezwłocznie zwrócić pobraną zaliczkę. Jeśli przedsiębiorstwo wyda warunki przyłączenia po terminie wskazanym w ustawie, powinno wypłacić odsetki od wniesionej zaliczki liczonych za każdy dzień zwłoki w wydaniu tych warunków.

W przypadku sporu dotyczącego wydanych warunków, gdy zostanie on rozstrzygnięty na korzyść wnioskodawcy, przedsiębiorstwo musi zwrócić pobraną zaliczkę wraz z odsetkami liczonymi od dnia wniesienia zaliczki do dnia jej zwrotu, o ile nie nastąpi przyłączenie. Stopę odsetek oblicza się w wysokości równej rentowności pięcioletnich obligacji skarbowych emitowanych na najbliższy dzień poprzedzający 30 czerwca roku, w którym złożono wniosek o wydanie warunków przyłączenia, według danych opublikowanych przez ministra finansów oraz GUS.